Hooggevoelig geboren, dat begrijp ik nu, is een zoektocht voor me geweest om een pad te vinden dat met me matchte op deze planeet die de naam Aarde kreeg.
Hoe doe je dat?
Als kind was ik verloren, niet in de natuur, want dat was mijn thuis, maar ik had geen idee over hoe ik me tussen mensen moest bewegen. Ik bleef in de wagen, desnoods een hele dag zitten, als mijn ouders besloten om bijvoorbeeld te gaan eten in een restaurant. Ik herinner me hoe ik niet wist hoe ik dat moest doorleven en mijn moeder noemde me dan een koppig kind. En wat ik dan deed was stilletjes wenen, dat herinner ik me nog zo goed.
Ik groeide op en werd een tiener die de liefde zocht, mijn paden waren interessant en doorkruist van aanpassingsgedrag. Ik oefende om meer en meer een pleaser te worden, dat was de manier die ik ontwikkelde om te overleven in een wereld waar ik zo niets van begreep. Als ik voor anderen zorgde dan hoefde ik hun pijn niet te voelen, want ook dat was voor mij te groot. Het is hierin dat ik zo verdwaalde en het kostte me jaren voor ik dit patroon begreep.
Na een eerste scheiding opende het pad. Ik zocht hulp... want mijn verdriet was te groot.
Mijn eerste Reiki I inwijding was het keerpunt. Mijn leven veranderde en ik begreep dat het pad me hier naartoe had geleid. Voor het eerst in mijn leven was ik zo toegewijd, beoefende ik dagelijks in het werken met de Reiki energie en dat heb ik jaren zo gedaan. Ik wilde dieper begrijpen, meer verkennen en er leefde een droom in mij om op een dag dit als mijn missie in de wereld te kunnen neerzetten.
Ik begon te begrijpen dat er een stem in me leefde die wakker werd en zo voor jaren had bedolven gezeten onder het zoeken naar hoe ik kon zijn als de anderen en waarin eenzaamheid zo aanwezig was geweest.
Een gevoeligheid die weet en die voelt als een grote liefde en die van me houdt zoals ik ben. Niet dat ik iemand hoor spreken, ik weet gewoon, of de richting die ik moet wandelen wordt met me gedeeld. Een kwaliteit die ik gaandeweg in dit leven beter begon te begrijpen en stap voor stap leerde ontwikkelen in de veilige omarming van mijn leraar, mijn Reiki master, die dit helemaal begreep.
Ik voelde me gezegend, ik kwam thuis in een wereld waar ik mezelf kon zijn. Waar de bloemen me aanmoedigden om hen mee te nemen op de altaren die in dit werk gewoon aanwezig zijn.
Vanaf toen was elke beslissing die ik nam in samenwerking met deze liefdevolle kracht. Ik heb vaak gebotst op ongeloof en sommigen vonden mijn keuzes onbegrijpelijk. Maar ik kon niet anders, de weg was geopend en ik danste verder met een kroon van bloemen die me versierde en die riepen dat de weg de juiste was.
Mijn overstap naar mijn eigen platform was een grote en ik heb veel stilgezeten, geluisterd, me met Reiki verbonden en gezocht naar wegen tussenin. Mijn pad was dicht bij mezelf en op mezelf, dat kon ik telkens voelen, maar mijn hart verlangde naar nog even naar samenzijn en die tijd heb ik dan ook genomen. Tot ik het verlangen los kon laten en ik plots voelde dat ik klaar was voor deze grote stap.
Voor velen is hooggevoeligheid een obstakel of een last of iets waarvan ze niet weten wat daarmee te doen.
Hooggevoeligheid is een kwaliteit, iets dat je werd geschonken, een gave waarvan ik geloof dat ze noodzakelijk is in deze tijd. En niet om in het ijle wegen te vinden, maar verbonden met de aarde, in een realiteit waarin met stevige voeten kan worden gewandeld, omdat dat de bedoeling is. In samenwerking met de instanties waarin gidsing inspirerend kan zijn.
De wijze waarop deze gave kan geïntegreerd worden in de wereld vraagt om groei en dieper begrijpen hoe je ermee om hebt te gaan. Zoals een zaadje dat je plant in gezonde aarde en waar je dagelijks zorg voor draagt. Nauwkeurig, welgekozen en weloverwogen.
Ik heb dit niet alleen gedaan en dat was belangrijk. Mijn leraar was mijn ondersteunende kracht. Zij supporterde en gidste me doorheen het duister op die momenten dat ik de oplossing niet vond. Zij moedigde me aan om te durven springen wanneer de brug te hoog leek of het water te diep. En ik, ik voelde haar veilige armen, ik twijfelde niet, ik volgde elk advies.
Ondertussen, na meer dan 25 jaar intens en toegewijd werken met Reiki, heb ik begrepen hoe dit werkt. ik ben dankbaar voor de gave die me is geschonken, het is mijn grootste kracht.
We zullen moeten leren dieper luisteren, omdat onze kinderen ons daartoe uitnodigen. Zovelen passen niet meer in het systeem.
Het zijn niet zij die zich moeten proberen te veranderen, de systemen vragen pm groei.
Hooggevoeligheid is een kracht, is kostbaar.
Reiki was voor mij wat de deur opende. Niet omdat het een systeem is, maar omdat de energie je uitnodigt tot dat innerlijk luisteren, dat dieper weten dat elke hooggevoelige ziel bezit.
Reiki nodigt je uit om te durven vertrouwen dat het veilig is om het licht terug binnen te laten in de opgelsoten pantsering die je destijds zo hebt opgebouwd omdat het leven je niet leek te begrijpen en zo onveilig voelde op dat moment.
Reiki en hooggevoeligheid bezitten de verfijning om samen te wandelen, hand in hand, zoals de zon en de maan dat doen. Een liefdevol omarmen, een kostbaar openen, een krachtig medicijn in deze tijd.
Van harte,
Griet.